Patroni ulic – Św. Barbara

sw-barbara

Św. Barbara [zm.ok. 305]

Barbara – grec. barbaros – ktoś bez wykształcenia

Niewiele wiadomo o tej świętej, ponieważ jej akta zaginęły, a wciągu wieków jej życie upiększyły liczne legendy. Urodziła się prawdopodobnie w III wieku na terenach dzisiejszej Turcji jako córka majętnego i wpływowego człowieka. Posiadała nie tylko bogaty posag, ale i była osobą o niebanalnej urodzie i wielkiej wiedzy. O rękę Barbary ubiegało się wielu młodzieńców, ale każdemu odmawiała, ponieważ w tajemnicy przed pogańskimi rodzicami przyjęła chrzest i złożyła ślub dziewictwa. Podczas prześladowań chrześcijan, za panowania cesarza Maksymiliana, ojciec, w obawie, że utraci stanowisko, zamknął córkę w wieży i zmuszał do porzucenia wiary i wyrzeczenia się złożonego ślubu. Kiedy namowy i groźby nie skutkowały, osobiście zaprowadził ją przed sędziego. Została skazana na ścięcie mieczem.Wyrok miał wykonać jej ojciec jako odkupienie grzechów wobec bogów pogańskich. Legenda głosi, że kiedy zabił Barbarę to niebiosa rozstąpiły się, a zabójca został uśmiercony przez błyskawicę.

Kult św. Barbary szybko rozpowszechnił się na Wschodzie i na Zachodzie. Modlą się do niej, jako do patronki dobrej śmierci ci, którzy narażeni są na nagły zgon: górnicy, marynarze, żołnierze, więźniowie.  Jest opiekunką twierdz i wież. Św. Barbarę wzywa się jeśli chce się uchronić przez burzą. O świętej pamiętamy w dniu 4 grudnia.

Ulica mierzy 150 metrów.

Zapraszamy na krótki spacer ulicą Św. Barbary.